پلاسمافرزیس شامل برداشتن خون از طریق سوزن یا کاتتر و گردش آن از طریق دستگاهی است که در آن خون به گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها و پلاسما جدا می شود. پلاسما، که محتوای مایع خون است، دور ریخته می شود و با یک مایع جایگزین (معمولاً محلول دیگری مانند سالین یا آلبومین جایگزین پلاسما می‌شود) جایگزین می شود. پلاسمای جایگزین و گلبول های خون خود بیمار (گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها) از طریق یک سوزن برگشتی به بیمار بازگردانده می شوند. 
پلاسمافرزیس روشی است که برای درمان انواع اختلالات خودایمنی از جمله موارد زیر، استفاده می‌شود:
پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (TTP) ، میاستنی گراویس ، نورومیلیت اپتیکا (NMO)، مالتیپل اسکلروز ،سندرم گیلن باره
پلی نوروپاتی دمیلین کننده التهابی مزمن (CIDP) ،سندرم Goodpasture ، گلومرولونفریت سریع پیشرونده (RPGN)، 
واسکولیت سیستمیک ، ترومبوسیتوپنی ایمنی  ،حساس شدن پیوند ،رد پیوند (نوع آنتی بادی) ، ماکروگلوبولینمی والدنستروم ،سندرم هیپر ویسکوزیته ، گلومرولواسکلروز عودکننده سگمنتال کانونی (FSGS)،  سایر بیماری های نادرتر 

 پلاسما فرز برای درمان ضعف و بیماری خودایمنی سریعتر نتیجه مطلوب خواهد داد. در مورد بیماری‌ها و اختلالات دیگر باید چند هفته منتظر بمانید تا تغییری در علائم احساس کنید. پلاسما فرز نیاز به تکرار دارد. 
برخی افراد پس از جلسه درمانی احساس خستگی دارند. برای اینکه بهترین نتیجه را بگیرید باید برای جلسه درمان آماده شوید و دستورالعمل پزشک را پس از جلسه رعایت کنید.
موارد زیر را رعایت کنید تا جلسه درمانی خوب و راحتی داشته باشید:
شب قبل، خوب بخوابید.
حداقل ۱۰ دقیقه زودتر از وقتتان به بیمارستان بروید.
لباس راحت بپوشید.یک کتاب یا هر وسیله سرگرم‌کننده دیگری که دوست دارید همراه خود به جلسه ببرید.