آفرزیس درمانی عبارت است از جدا کردن اجزاء مختلف خون که در بعضی شرایط و بیماری ها نقش پاتوژنیک دارند. جدا کردن گلبول های سفید یا لکوفرز در لوکمی ها؛اریتروسیتوفرز یا جدا کردن گلبول‌های قرمز در آنمی داسی شکل و پلاسمافرز یا جدا کردن پلاسما که در بیماری های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است.در پلاسمافرز مقدار زیادی از پلاسما در هر جلسه از بیمار گرفته میشودو بسته به شرایط بالینیffp. آلبومین و مواد کریستالویید مانندسالین ایزوتونیک جایگزین می‌شود.مکانیسم های مشخص شده که از طریق آنها پلاسمافرز باعث بهبودی وضعیت بالینی می‌شود عبارت اند از

1. برداشتن سریع فاکتورهای موجود در گردش خون که مستقیما نقش پاتوژنیک دارند. مانند antiGBMantibody در بیماری گودپاسچر با زنجیره های سبک در میلوم مولتیپل

 علاوه بر این پلاسمافرز از طریق برداشتن مواد با وزن مولکولی بالا که در تشدید فرایند التهابی نقش دارند. مانند اجزا سیستم کمپلمان و سیتو کین ها می‌تواند باعث کاهش روند التهابی شود.از طرف دیگر به کمک پلاسما فرز امکان تزریق مقادیر زیاد پلاسما به بیمار فراهم می‌شود که جایگزین مواد از دست رفته شود.

2.پلاسما فرز از طریق deblockکردن سیستم رتیکولوآندوتلیال باعث بهبود کلیرانس آنتی بادی ها و کمپلکس های ایمنی می‌شود همچینین از طریق تغییر در idiotypeباعث تغییر غلظت آنتی بادی نسبت به آنتی ژن شده به طوری که برداشت کمپلکس ایمنی تسهیل می‌شود

3.تحریک کلونی های لنفوسیت و در نتیجه حساس شدن آنها به مواد سیتوتوکسیک که همراه پلاسمافرز می‌شود

گردآورنده: سحر بایرامی